Jens Dendoncker: “Af en toe durf ik wel eens absolute nonsens te vertellen in interviews”

Jens Dendoncker gooit in zijn tweede stand-upshow alles op tafel: van zijn eerste onenightstand tot de backstage van ‘The Masked Singer’ en de therapieruimte. Pijnlijk eerlijk en altijd grappig! Dit najaar staat hij met zijn zaalshow ‘Het zou grappig zijn als het niet zo triestig was’ in Capitole Gent.

Belangrijkste vraag van het interview, hoe gaat het met jou?

Jens Dendoncker: “Zeer goed. Na het eerste grote deel van de tournee ben ik helemaal klaarom opnieuw te knallen vanaf oktober.”

We kennen je natuurlijk als comedian en presentator, maar we willen nog meer dingen over je te weten komen. Daarom bestaat dit interview uit random vragen.

“Oh, geweldig! Shoot.”

Wanneer heb je voor het laatst zo hard gelachen dat je ervan moest huilen?

“Dat was tijdens de try-out van de nieuwe show van Wouter Deprez. Dat was nog ruw en van de hak op de tak, maar wel ongelofelijk grappig. Ik hou van afgewerkte shows, maar ik vind het stiekem ook heel erg leuk om mensen die ik bewonder te volgen tijdens hun maakproces. En dat resulteert dan ook in enorme lachbuien.”

Heb je een favoriete comedian?

“Heel veel zelfs, zeker in Vlaanderen. Ik kijk daar natuurlijk op een andere manier naar, iets analytischer. En ik bewonder verschillende comedians om verschillende redenen. Zo hou ik van het absurde van Wim Helsen en de herkenbare verhalen van Wouter Deprez. We zijn ook min of meer van dezelfde streek. Als hij het dan heeft over zijn ouders en grootouders, kan ik die van mij daar echt in herkennen. De energie van Bart Cannaerts is echt geweldig. Elke keer als ik hem zie spelen, wil ik hem gewoon knuff elen omdat hij zo grappig en lief is. (Lacht) Alex Agnew voor zijn pure comedy. Oldskool. Het gebeurt niet zo vaak meer dat ik met andere comedians samen op het podium sta, maar ik heb onlangs nog eens het podium gedeeld met Jade Mintjens. Die heeft 20 minuten lang de zaal doen daveren en ik lag echt dubbel.” Wat is volgens jou je beste eigenschap?“Ik kan gemakkelijk sorry zeggen. Ik ben ook geen rancuneuze mens. Het is vermoeiend om zoiets vol te houden, dus ik wil dat ook niet. Ik zeg graag van mezelf dat ik vredelievend ben.”

Als je voor de rest van je leven nog maar één ding mocht eten, wat zou het zijn?

“Dan kies ik voor pindanoten. Op dit moment zijn mijn handen ook door de pindanoten aan het gaan. (Lacht) Ik kan daar echt zakken van binnenspelen. Dat breken en dan die nootjes pellen. Love it.”

Als je leven een film was, wat zou de titel zijn?

“Ik denk dat de titel van mijn voorstelling redelijk goed de lading dekt. ‘Het zou grappig zijn als het niet zo triestig was.’ De dualiteit zoeken tussen de onnozelheid en de tegenslag.”

Wat is het zotste dat je ooit al over jezelf hebt gelezen dat niet waar is?

(Lacht) “Ik ga eerlijk toegeven dat ik af en toe wat bullshit verkoop in interviews. Ik durf het plezierig te houden voor mezelf en absolute nonsens te vertellen. En een aantal dingen daarvan hebben de geschreven pers al gehaald. Dus misschien moet ik iets ontkrachten dat ik zelf heb verteld. Ik heb dus nooit een rare pil gekregen van Mathieu Terryn (zanger van Bazart, nvdr), zo cool ben ik niet.”

(Nvdr: we zijn dus ook niet zeker dat alles wat Jens Dendoncker in dit interview vertelt waar is.)

Met welke celebrity zou je een dag willen ruilen?

“Een van mijn comedyhelden natuurlijk, Will Ferrell. Er is nog geen enkele rol geweest of SNL (Saturday Night Live, nvdr) sketch waarbij ik niet keihard heb moeten lachen met hem. Er is bijvoorbeeld een awardshow waar hij de Mark Twain Prize for American Humor wint, een van de meest prestigieuze comedyprijzen in de VS. Die acceptatietoespraak zijn de beste 10 minuten comedy die ik ooit heb gehoord. Ik denk dat ik die toch een keer in de maand bekijk. Will Ferrell is nooit bezig met of hij geloofwaardig is of wat andere mensen van hem denken. Hij heeft gewoon plezier en dat spat eraf.”

En dan specifiek ruilen op de dag dat hij die award won?

“Nee, misschien niet. Ik zou nooit zo’n goeie speech kunnen bedenken. (Lacht) Misschien op een dag dat hij een paar SNL- sketches moest inblikken. Daar zou ik direct voor tekenen.”

Welke grap vertel je al je hele leven?

“Het is meer een practical joke, echt iets heel onnozels dat ik al lang doe. (Lacht) Tijdens het eten met de familie doe ik op een gegeven moment alsof ik aan het stikken ben. Tijdens mijn doodsreutel zeg ik dat de schat begraven ligt, en zonder te zeggen waar val ik dan dood op tafel. Dat is iets wat ik al minstens 20 jaar opvoer.”

Wordt die nooit oud?

“Oh, jawel hoor. Mensen lachen daar al lang niet meer mee, maar ik kan het niet laten.” (Lacht)

Als je geen comedian was, wat zou je dan wel zijn?

“Ik wou heel graag boekhouder worden. Maar ja, ik ben dan teruggevallen op de showbizz. The next best thing.”

Jij speelt binnenkort ook in Capitole Gent. Waarom moeten de comedyliefhebbers naar jouw show komen kijken?

“Ik neem mij altijd voor de lach te laten primeren. Ik wil dat de mensen een leuke avond hebben. Er zitten ook wat persoonlijke dingen in, dus je gaat me ook beter leren kennen.”